Эдуард Лимонов

Старик путешествует

ОБ ОДНОМ ЭПИЗОДЕ ИЗ БИОГРАФИИ ЭДУАРДА ЛИМОНОВА

С 30 марта книга станет доступна онлайн в рамках проекта Bookmate Originals, а в апреле в издательстве Individuum выйдет уже бумажная версия. Три рассказа из новой книги «Старик путешествует».

Пленных немцев видел вживую, такой я старый.

Какое-то количество лет я считал, что этот постоянно возникающий кадр: пленные немцы в пыльных болотного цвета шинелях идут мимо окна внизу, — кадр из фильма. Ведут немцев всего ничего молоденьких тощих послевоенных красноармейцев с винтовками с пригнанными к ним штыками.

Позднее, восстановив с помощью тогда еще живых родителей этот эпизод, я осознал, что это кадры из моих собственных воспоминаний. Оправляясь от кори, глухой, я лежал в кровати у окна, выходившего на Красноармейскую улицу на развалины харьковского вокзала, а пленных немцев пригнали на работу…

Էդուարդ Լիմոնով | Երբ բանաստեղծները ջահել էին

Перевод на армянский язык рассказа <<Когда поэты были молодыми>>.

1969 թվին բանաստեղծն ահավոր ջահել էր ու սենյակ էր վարձել Բաց խճուղու երեքհարկանի տան առաջին հարկում: Բաց խճուղի կարելի էր հասնել Պրեոբրաժենսկի հրապարակում ծերուկ տրամվայը նստելով: Մի քանի հոսպիտալների ու պարապուտների մոտով անցնելուց հետո տրամվայը հասնում էր հենց այդ խճուղին: Իսկ թե ինչ էր լինում հետո, ուր էր անհետանում տրամվայը, որ եզերքների ուղին էր բռնում, բանաստեղծն այդպես էլ չէր պարզել, քանի որ երբեք չէր խորացել այդ հանելուկային ուղղության մեջ: Ճիշտ չէր լինի ասել` «չէր համարձակվել խորանալ», քանի որ վտանգը չէր հետ պահում բանաստեղծին, այլ արվարձանների տեղագրության հանդեպ կատարյալ անտարբերությունը: Գավառական Խարկովի արվարձանում մեծացած բանաստեղծն ընդմիշտ գավառացու բարդույթ էր վաստակել: Նրա երևակայության մեջ նախատեսվող ապագա կյանքի բոլոր դրամաները միշտ խաղարկվում էին քաղաքի կենտրոնի անհարմարավետ, բայց գեղատեսիլ հին տներում ու խոնավ դարավոր բակերում: Նույնիսկ Պրեոբարաժենսկի հրապարակը բանաստեղծի ընկալմամբ արվարձան էր, Բաց խճուղին` գերարվարձան, իսկ հետո տրամվայն արդեն Սիբիր էր գնում:
( Collapse )

Էդուարդ Լիմոնով - Լկտի Էրդողանը


Перевод на армянский язык статьи Лимонова <<Наглый Эрдоган>>

«Ի՞նչ է, օրիորդ, վախենո՞ւմ եք»
Թարախի բշտից,
«Ի՞նչ է, օրիորդ, վախենալո՞ւ է»։
Վելիմիր Խլեբնիկով



Չգիտես ինչու անընդհատ մտաբերում եմ մեծ բանաստեղծ Վելիմիր Խլեբնիկովի այս տողերը, երբ մտածում եմ Թուրքիայի նախագահի մասին։ Շեկ բեղիկներ՝ թարախի բիշտ։ Թարախակույտ չկա, չէ, բայց ես նրան՝ Էրդողանին, բարի չեմ կամենում, որովհետև ինձ համար բիշտը կա ինչ-որ տեղ՝ շեկ բեղիկներում։ Լինում են այնպիսի մարդիկ, որոնք, բարևելով, դաստակդ բռնում են առաջինը, ասես թակարդ, և այդ կերպ զրկում քեզ ձեռքսեղղման հնարավորությունից։ Այս սա Էրդողանն է, թեկուզև նրա ձեռքը չեմ սեղմել։


( Collapse )